شیوع اختلال بدشکلی بدنی در بیماران مراجعه کننده با شکایات زیبایی به بیمارستان پوست رازی

زمینه و هدف: اختلال بدشکلی بدنی (body dismorphic disorder, bdd) با اشتغال ذهنی درباره یک نقص جسمی اغراق شده مشخص می شود. در این بیماری هر جنبه ای از ظاهر می تواند سبب نگرانی باشد. در نتیجه اشتغال ذهنی با ظاهر به تخریب عملکرد اجتماعی و شغلی منجر می شود. هدف این پژوهش، تعیین شیوع bdd در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه زیبایی است.روش بررسی: مراجعه کنندگان به درمانگاه زیبایی در صورت رضایت، وارد مطالعه شدند. پرسش نامه دموگرافیک ویژگی های بیماران شامل جنسیت، تأهل، تحصیلات، سابقه مراجعه به روان پزشک یا روان شناس، مصرف دارو، سابقه جراحی زیبایی و رضایت از جراحی و پرسش نامه ییل براون برای سنجش اختلال bdd تکمیل گردید.یافته ها: 174 بیمار (144 زن و 30 مرد) وارد مطالعه شدند. شیوع bdd بر اساس مقیاس ییل براون در بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه زیبایی 3/33% بود. شایع ترین گروه سنی 20 تا 50 سال بوده است. 7/20 درصد مبتلایان سابقه مراجعه به روان پزشک یا روان شناس داشتند. 2/17 درصد از مبتلایان، جراحی زیبایی انجام داده بودند که از بین این دسته اخیر، 20% ناراضی و 80% به نسبت راضی بودند.نتیجه گیری: اختلال بدشکلی بدنی در بین مراجعه کنندگان به درمانگاه زیبایی بیمارستان رازی شیوع بالایی (از هر سه بیمار یک نفر) دارد. این مسأله ضرورت تشخیص اختلال bdd در بیماران زیبایی و ارجاع آن ها به روان پزشکان را نشان می دهد. تشخیص به موقع این بیماران، افتادن درمان گر در دام اقدام درمانی برای این بیماران و بروز مسایل بعدی را به حداقل می رساند.